dinsdag 27 maart 2012
Dag 16 l'Ecaille - Reims 26 km
Als ik deze morgen wakker word is Pascale, de vrouw des huizes, al naar Parijs vertrokken, en zoontje Augustin op weg naar school. Vader Joachim wacht geduldig in de keuken op de gast. Ik neem afscheid en vertrek door de velden in zuidelijke richting, op weg naar Reims. Ik draai mij nog een keer om en zie tot mijn verrassing dat de reusachtige veldschuur van monsieur Gaillot bedekt is met zonnepanelen, genoeg om het hele gehucht van stroom te voorzien. De burgemeester heeft het goed voor elkaar!
Als ik de heuvel voorbij het huis van de Gaillots ben gepasseerd laat ik de Ardennen definitief achter mij, en begint het departement Marne.
Op de eindeloze vlakte luister ik naar het strijkkwintet van Schubert (helaas niet in mijn favoriete uitvoering van het Alban Berg kwartet). Het tweede deel weet mij steeds weer enorm te ontroeren. De Duitse schrijver Thomas Mann zou van deze muziek gezegd hebben dat hij er op zijn sterfbed de dood mee in wil gaan.
Het is nog steeds volop lente. Langs de weg staat de prunus uitbundig te bloeien. Ik vraag mij af hoever de bloei in Nederland is.
Voorbij Bazancourt volg ik de Romeinse heirbaan die dwars door de velden in een kaarsrechte lijn naar Reims leidt.
Plotseling zie ik in de verte de contouren van de kathedraal van Reims, voor de pelgrim een bijzonder moment.
Aangekomen bij een voorstad van Reims neem ik de stadsbus. Dat is niets voor mij, maar ik heb een goed excuus, want het is bijna 4 uur, en vóór 5 uur moet ik bij de kathedraal zijn waar ik een stempel krijg voor mijn credencial, en voor onderdak wordt gezorgd.
Ik excuseer mij met de gedachte dat ik de afgelopen weken ook heel wat kilometers teveel heb gelopen omdat ik de weg kwijt was!
De aanblik van de kathedraal in het late namiddaglicht is verbluffend. Wat een schoonheid!
Binnen word ik door twee vriendelijke dames geholpen. Ik ben de achtste Nederlandse pelgrim die hier dit jaar voorbijkomt. Ik krijg onderdak in het Diocesaan Centrum, niet ver van de kathedraal. Ik ben moe, maar tevreden.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten