Voordat ik vertrek bakt Greet voor mij eieren met spek en stopt twee worstenbroodjes in mijn rugzak. Ik kan er weer tegen.
Rond het middaguur kom ik in Postel aan en vraag in de abdij van de Norbertijnen om de eerste stempel onderweg in mijn pelgrimspaspoort. Die stempels zijn nodig om straks in Santiago de felbegeerde "Compostela" te kunnen ophalen, het bewijs dat je de pelgrimstocht hebt voltooid.
(foto frietkot "tegenover de abdij van Postel")
Voorbij de abdij loopt het pad op zeker moment langs het schilderachtige Kanaal Dessel-Schoten, in het midden van de 19e eeuw gegraven om de Kempense zandgronden door irrigatie geschikt te maken voor de landbouw.
Hier kom ik voor het eerst het logo tegen van de weg naar Santiago.
De laatste uren van de dag loop ik over het jaagpad langs het drukbevaren Kanaal Dessel-Kwaadmechelen, een kilometerslang oersaai traject. Tijd dus voor een muziekje! Ik zet de Messiah van Händel op in de uitvoering van Gardener.Bij deze muziek moet ik ineens denken aan een mooie nazomerdag in september 2008. Ik ben in Breda om het buitenschilderwerk van het huis van Eva te doen. Eva zou die dag op haar werk zijn. Buiten op de steiger met radio 4 op oerhard hoor ik plotseling gestommel binnen. Ik ga kijken en zie Eva bleekjes de trap af komen. Zij zegt dat zij zich niet goed voelt omdat ze net zwanger is. Als ik buiten kom hoor ik het koor juichen:
"Unto us a child is born
Unto us a son is given"...
Wonderlijk hoe sommige muziek je leven lang aan bepaalde gebeurtenissen doet denken.
Vanavond logeer ik bij Liliane Vertessen, een bevriende kunstenares die met haar man Jean in Leopoldsburg woont op 10 kilometer van de route. Jean heeft mij halverwege het kanaal opgehaald en brengt mij daar morgen weer terug.
Liliane heeft geweldig haar best gedaan om het mij naar de zin te maken. Zij is een echte schat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten