Met een uur vertraging is Jan gisteravond aangekomen in Sarria, waar ik hem in de rust van de wedstrijd Spanje-Frankrijk met iemand van het pension bij het busstation heb opgehaald.
Het is nog laat geworden, want vanwege het feest van St. Jan, de patroonheilige van Sarria, wordt in de tuin van het pension een vreugdevuur ontstoken, waarna wij door de familie worden uitgenodigd voor een glas queimada, een sterk alcoholisch brouwsel, waarvan men eerst de alcohol laat opbranden. Daarbij worden
naar oud Galicisch gebruik toverformules uitgesproken om de heksen te verdrijven. Of dat gelukt is weet ik niet, maar wij hebben door al die alcohol in elk geval wel goed geslapen.
Als ik vanmorgen wakker word feliciteer ik eerst Jan met zijn naamdag, om mij vervolgens te realiseren dat het ook mijn naamdag is. Zo begint de dag meteen heel feestelijk.
Wanneer wij na het ontbijt willen gaan vertrekken blijkt dat Jan via het weekkrantje van Vleuten voor €25,-een rugzak van Perry Sport uit het jaar blok heeft gekocht.
Aan de rugzak ontbreken zowel het bandje dat de draagriemen bij elkaar houdt als de gesp van de heupband, waardoor het geval los bij Jan om zijn grote lijf hangt. Dat levert wel een hilarisch tafereel op, maar ik maak mij toch ernstige zorgen of hij met zo'n uitrusting 100 kilometer kan gaan lopen. Met kunst- en vliegwerk knoopt hij de heupband aan elkaar, en bij een marktkraam in Sarria kopen wij een damesriem, die wordt omgebouwd tot een bandje waarmee de draagriemen aan elkaar worden vastgemaakt.
Volgens Jan zit de rugzak nu als gegoten.
Nadat hij in de parochiekerk van Sarria de eerste stempel in zijn credencial heeft gekregen kan onze gezamenlijke pelgrimstocht beginnen.
Het is prachtig weer, en net als de afgelopen dagen loopt de Camino langs eeuwenoude paden. Wij zijn het er met elkaar over eens dat het landschap lijkt op een kruising tussen Toscane en de Morvan.
Wij genieten van de stilte, die na de lunch voortdurend wordt onderbroken door een reeks luidruchtige winden die door Jan wordt geproduceerd.
Volgens hem komt dat omdat hij gisteren urenlang opgevouwen in het vliegtuig heeft gezeten.
Ik ben er echter van overtuigd dat hier sprake is van de purificatio, het zuiveringsritueel dat iedere pelgrim moet ondergaan om gelouterd in Santiago aan te kunnen komen.
Wat Jan betreft zit dat dus wel goed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten