Portomarin is een bijzonder plaatsje. Het oorspronkelijke dorp verdween in 1960 onder water bij de aanleg van een stuwmeer. Aan de rand daarvan is het dorp opnieuw opgebouwd. Enkele historische gebouwen, waaronder de robuuste 12e eeuwse Romaanse kerk, zijn steen voor steen afgebroken, en staan er nu weer alsof het nooit anders is geweest. Het nieuwe dorp is een smaakvol en evenwichtig geheel geworden.
Wanneer wij het dorp vanmorgen verlaten hangt er een dichte mist, maar spoedig breekt de zon door, en wordt het zomers warm.
Regelmatig pauzeren wij om te drinken.
De arme Jan houdt zijn rugzak dan aan omdat het een heel gedoe is telkens weer alle touwtjes aan aan elkaar vast te binden. Echt medelijden heb ik niet met hem. Moet hij zijn zaakjes maar beter voorbereiden!
Ik had vandaag tot Palas de Re willen lopen, maar daar heb ik geen onderdak kunnen vinden. Je merkt dat het steeds moeilijker wordt een geschikte slaapplaats te vinden, naarmate Santiago dichterbij komt. Noodgedwongen houden wij vandaag halt in Eirexe, zo'n 8 kilometer van Palas de Re vandaan. Wij zijn er al om 13 uur. Na de lunch duik ik lekker in bed. Ik ben moe, want het is de afgelopen dagen steeds erg laat geworden.
Morgen wordt een zware tocht van meer dan 30 kilometer, maar ik heb met Jan afgesproken dat wij in alle vroegte vertrekken om niet op het heetst van de dag te hoeven lopen. Jan vindt het allemaal prima. Hij is de ideale reisgezel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten