Het belang van de Camino voor de lokale economie is enorm. In deze armoedige streek valt dat heel goed te zien. Waar nog niet zo lang geleden alle huizen van leem gebouwd waren wordt dat materiaal overal vervangen door steen, keurig van een pleisterlaag voorzien. Elk boerengehucht probeert te profiteren van de stroom pelgrims met een bar of albergue. Ik heb het dan nog niet over de enorme investeringen aan de infrastructuur met ongetwijfeld gigantische subsidies uit Brussel. Wat mij betreft is dat geld goed besteed, want afgezien van het economisch belang is de culturele betekenis van de Camino niet te onderschatten, zowel in historisch opzicht als uit het oogpunt van culturele uitwisseling die hier op grote schaal tussen tal van nationaliteiten plaatsvindt.
Desondanks blijft het de afgelopen dagen ongelooflijk saai op de Camino.
Al dagenlang wandel ik door een oninteressant landbouwgebied met kleurloze boerengehuchten, maar daar gaat gelukkig spoedig verandering in komen. Ik kom onderweg nauwelijks pelgrims tegen omdat ik korte trajecten loop en daarom pas laat vertrek. Liever zou ik meer kilometers maken, maar ik kom dan te vroeg aan in Santiago.
Vandaag passeer ik de Canadese Debbie en Ron, eergisteren in León geland, en nu met een jetlag wandelend in een troosteloos gebied. Ron is een van de vele Canadezen die, net als veel Amerikanen, heeft besloten de Camino te gaan lopen na het zien van de razend populaire film The Way, over een Amerikaanse arts (Martin Sheen), die naar Spanje reist om de as van zijn bij de pelgrimage naar Santiago om het leven gekomen zoon op te halen, en die dan besluit de tocht van zijn zoon te vervolgen. Onderweg ontmoet hij natuurlijk allerlei interessante mensen die zijn medepelgrim worden.
Debbie komt nauwelijks vooruit. Zij heeft last van haar maag door het andere voedsel, of omdat zij iets verkeerds heeft gegeten, en zij wil maar één ding: een bed om te bekomen. Ik krijg van het aardige stel een originele Canadese pet cadeau, en mag zelfs nog kiezen tussen een zwarte of een rode. Het wordt een zwarte. Mijn dag is weer goed, ondanks dat Nederland gisteren werd uitgeschakeld voor het E.K.!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten