Dag 23 Bagneux - Payns 27 km

 
Het was gezellig gisteravond bij André en Agnes, leuke mensen van deze tijd.
Agnes had een heerlijke salade gemaakt, zoals je die alleen in Frankrijk krijgt, met tomaten, een uitje, vastkokende aardappel, en een goede dressing. Agnes heeft mij beloofd haar recept op mijn blog te zetten.
Wij hebben openhartig gesproken over 'les choses de la vie', maar ook over de droogte die nu al voor bepaalde gewassen rampzalig lijkt te zijn.

Gisteren heb ik ongeveer de hele dag langs een verlaten spoorlijn gelopen, vandaag was dat het jaagpad naast het kanaal van de Haute Seine.

















 Onderweg geen huis en geen sterveling te bekennen. Gelukkig vond ik in mijn rugzak nog een bakje yoghurt en een paar hardgekookte eieren die Annie gisteren na het ontbijt heeft veiliggesteld, anders was ik vandaag van de honger omgekomen!

Loes is vanmorgen vóór mij vertrokken, maar ik kom haar vandaag niet meer tegen. Het lijkt mij niet uitgesloten dat zij onderweg met openbaar vervoer naar haar logeeradres is gegaan, en dat lijkt mij niet onverstandig, want ze had gisteren erg veel problemen met haar hiel.
In het dichte struikgewas langs het kanaal meandert de Seine, hier nog een bescheiden riviertje, vergelijkbaar met de Linge.

 Aan het eind van de middag verlaat ik het kanaal om onderdak te zoeken in Payns, een onooglijk dorp, maar wel geboorteplaats van Hugues de Payns, stichter van de roemruchte orde der Tempeliers.
Ik kom terecht in Bar-Tabac-Hôtel-Restaurant du Centre, een van de ongezelligste hotels van Frankrijk. Het hotel is uitsluitend verlicht met felle spaarlampen, en op de vloer liggen overal goedkope witte tegels van de Gamma. De ventilator van de douche loeit oorverdovend hard, en houdt pas op als ik het licht uit doe. Ik ga dus maar gauw slapen!