Vanmorgen aan de ontbijttafel kreeg ik aangenaam gezelschap van Allison, een charmante dame, geboren in Engeland, maar opgegroeid in Zuid-Afrika, en al 20 jaar in Parijs woonachtig.
Wij spraken met elkaar in een mengelmoes van Frans, Engels, en Nederlands/Zuid-Afrikaans.
Allison vertelde dat zij specialistische kennis heeft van wijnen van over de hele wereld, en in het bijzonder ook van Zuid-Afrikaanse wijnen. Haar expertise gebruikt zij om wijnboeren en overheden te adviseren bij het nemen van strategische beslissingen op het gebied van de wijnbouw. Zij is single en wacht nog steeds op een kikker die in een prins verandert, maar heeft tot nu toe moeten ervaren dat elke "frog" (het Engelse scheldwoord voor "Fransman") telkens weer in een pad blijkt te veranderen!
De afgelopen dagen heb ik nagenoeg steeds op vlak terrein gewandeld, maar vandaag is het gebied waar ik terecht kom weer heuvelachtig, met af en toe een pittige klim. Met zijn hellingbossen en holle wegen doet het een beetje aan Zuid Limburg denken, met dien verstande dat het landschap hier veel weidser is met akkers zover als het oog reikt, en nauwelijks bebouwing buiten de schaars verspreide gehuchten.
Het was vandaag dus weer de hele dag lopen zonder koffieke onderweg.
Het was een beetje heiïg en er stond een koude wind, maar het blijft onverminderd perfect wandelweer.
Ik ben vanavond in Vosnon aangekomen bij de chambres d'hôtes van madame Carr. Zij blijkt er niet op gerekend te hebben dat ik blijf eten, maar is niet te beroerd iets voor mij klaar te maken, want ik sterf van de honger. En terwijl zij een omelet voor mij klaarmaakt met een bak lekker aangemaakte sla vertelt madame Carr dat zij sinds 10 jaar weduwe is van een Engelsman die zij tijdens een vakantie op Mallorca heeft leren kennen. Tijd om een andere man te zoeken heeft ze niet want madame is burgemeester van het dorp.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten