Bij het verlaten van Gargilesse kijk ik nog even naar het onopvallende Maison Algira waar ik gisteren zo'n bijzondere ontmoeting had.
Het regent af en toe, maar dat deert mij niet. Ik geniet van het golvend weidelandschap met zijn meidoornhagen en het roodbruine Limousinvee, dat mij nieuwsgierig volgt.
Gelukkig kom ik halverwege de ochtend langs een café-tabac, waar ik een koffieke kan drinken. Dat gebeurt maar zelden.
Na de middag wordt het weer onstuimiger. Hagel- en regenbuien wisselen af met brede opklaringen, waarbij ook de zon regelmatig te voorschijn komt. Het licht over het weidse landschap is dan prachtig. Mijn poncho gaat zo'n keer of vier aan en uit.
In de hellingbossen zorgt de regen snel voor overlast. Paden worden glibberig, en een enkele keer kost het zelfs het nodige kunst- en vliegwerk om bij een doorwaadbare plaats over te steken. Ik kwam in het hellingbos overigens volop orchideeën tegen. Misschien kan een van mijn volgers zeggen welke orchis ik heb gefotografeerd.
Mijn overnachtingsadres voor vandaag is bij Mrs. Harley, een Engelse vrouw, getrouwd met een Fransman die hier in het dorp La-Chapelle-Baloue een café heeft. Zij belde mij onderweg om een uur of vijf waar ik bleef voor het eten, en dat ben ik niet gewend, want de Fransen eten nooit voor half acht. Ik moest er de pas in zetten om tegen half zeven aan tafel te zitten.
Toen ik vertelde dat het onderweg "cats and dogs" geregend had keek zij mij verbaasd aan en zei dat ik een typisch Engelse uitdrukking gebruikte. Heeft Sooi van Mierlo op het Odulphuslyceum niet voor niets zijn best gedaan om mij een beetje Engels bij te brengen! En zo lig ik vanavond dan op tijd in bed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten