Als ik deze morgen naar beneden kom heeft madame Soulerin de was die zij gisteren voor mij heeft gedaan al keurig gevouwen klaarliggen . Dat is toch heel wat anders dan het geklungel in een wasbak met een beetje shampoo. Bij het afscheid geef ik haar dankbaar een dikke zoen . Zij is er beduusd van.
Ik ben al vroeg op pad. Het is stralend weer. Vannacht heeft het gevroren, en de rijp op de akkers schittert in de vroege ochtendzon. Boven op de helling die ik beklim staart een reebok mij onbewogen aan (als je goed kijkt is het op de foto te zien).
De euforie is van korte duur. Als ik twee uur gewandeld heb merk ik dat ik minstens 7 kilometer ben omgelopen . Het overkomt mij te vaak. Ik loop hier te ontspannen rond en verzuim dan vaak de kaart en bewegwijzering in de gaten te houden. "Focussen" noemt Annie dat. Het is een arme streek waar ik doorheen wandel. De lokale bevolking leeft van bosbouw en een beetje veeteelt. De jeugd trekt er weg. Er is nauwelijks industrie. Monsieur Soulerin vertelde gisteravond dat het plaatsje Varzy een paar jaar geleden nagenoeg in een spookstad veranderde toen de plaatselijke houtskoolfabriek de poorten sloot.
Ik bel mijn lievelingsnichtje Maddy die vandaag 50 jaar wordt. Ik herinner mij nog heel goed dat ik haar voor het eerst zag: als baby op de arm van haar moeder toen ik voor het eerst bij mijn toekomstige schoonfamilie in huis kwam om mijn Maddy op te halen voor de Enschotse kermis. "Die moette aanhouwen" zou mij oudste schoonzus Cor toen hebben gezegd. Dat heeft ze gedaan ons Med, bijna vijftig jaar lang...
Bij een boerderij naast een voormalige abdij word ik achterna gezeten door een agressieve hond. Ik negeer het beest, maar hij ziet toch kans naar mijn kuit uit te halen. Een oerkreet is toereikend om een scheur in mijn dure broek van Bever te voorkomen, of erger. Ik was door Santiagogangers gewaarschuwd dat dit kan gebeuren. Misschien toch verstandig zo'n hogetoonfluitje mee te laten brengen.
Het was een lange tocht vandaag. Mijn logeeradres voor vannacht is de ruïne van een 18e eeuwse hoogoven, gelegen middenin een 10.000 ha. groot bosgebied. Ik zal het morgenvroeg nog eens goed bekijken. Nu ben ik te moe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten