Dag 55 St. Astier - Neuvic-sur-l'Isle 10km

 Vandaag stond in het teken van Annie's terugkeer naar Nederland.
Wij hadden onze gezamenlijke tocht sfeervol willen afsluiten, maar daar kwam weinig van terecht. Gisteren total loss aangekomen in een miserabel onvriendelijk hotel waar vooraf afgerekend moest worden zijn we als een blok in slaap gevallen. Vanmorgen hadden wij alle tijd om ons voor te bereiden op het naderend vertrek.

 Er barst een hevig onweer los als ik Annie wegbreng naar het stationnetje in St. Astier, een laatste groet, en dan sta ik er weer alleen voor.

Ik voel mij ontheemd en verdrietig wanneer ik mijn tocht vervolg. Wij hebben het de afgelopen dagen zo ontzettend fijn gehad samen. Ik zal Annie missen, maar troost mij met de gedachte dat ik vandaag precies op de helft ben van mijn tocht. Het aftellen kan nu beginnen.
Bij de eerste passen loop ik nog een beetje kreupel als gevolg van de slijtageslag gisteren, maar dat verdwijnt na een paar honderd meter.
Ik prijs de hemel dat ik gezegend ben met een goed onderstel, dat na 1500 kilometer nog geen spoor van slijtage vertoont ( "afkloppen", zou Maddy gezegd hebben). De compeed pleisters die Mary mij heeft meegegeven heb ik nog niet nodig gehad. Ze hebben overigens wel dienst gedaan, want Annie -die gisteren een topprestatie leverde door schijnbaar moeiteloos 35 kilometer met bepakking te lopen- had 2 pleistertjes nodig voor een paar blaartjes op de kleine teen.
Ik kom voorbij Chateaux Beauséjour, een kasteel dat gebruikt wordt voor feesten en partijen. Een fotograaf doet zijn uiterste best om op de bekende manier foto's van een bruidspaar te maken: vóór een boom, achter een boom, gelukzalig naar elkaar kijkend, enz. Zij moesten eens weten wat hen nog te wachten staat...


















Ik heb vandaag niet de moed om grote afstanden te lopen en arriveer al om 4 uur in Neuvic-sur-l'Isle bij het echtpaar Peyruchaud, dat tegen een geringe vergoeding pelrims ontvangt. Het zijn hartelijke mensen bij wie ik vanavond copieus heb gegeten. Heel curieus is in deze streek de gewoonte om na de soep het lege bord vol te gieten met wijn, en vervolgens de wijn uit dat bord leeg te drinken. Bij de gegrilde varkenscotelette eten wij gebakken aardappels met zelf geplukte paddestoelen. Mr. Peyruchaud vertelt dat hij vorig jaar 1500 kilo "cêpes" (eekhoorntjesbrood) heeft geplukt, dat ingemaakt in flessen in de kelder is opgeslagen. Hij laat mij op de PC foto's zien van de karrevrachten paddestoelen die hij heeft geplukt, als waren het trofeeën. Vervolgens krijg ik ook nog een reportage te zien van de karpers van 20 kilo en zwaarder, die hij met zijn zoon in de l'Isle vangt.
Annie belt om 10 uur dat zij onderweg file's en noodweer heeft getrotseerd, en nu nog 300 kilometer van huis is.
Ik duik in mijn eenzame bedje, en ben vanaf vanavond weer gewoon de pelgrim!