Vandaag weer eens een gewone wandeldag buiten de bewoonde wereld, die hier overigens nooit ver weg is, want de Camino volgt vaak de autowegen die je in de verte kunt zien liggen, en een enkele keer ook moet oversteken. De weg loopt tussen de wijngaarden van de Rioja. Geavanceerde beregeningsinstallaties, voorzien van sensoren, en tyleenslangen die elke wijnstok van water voorzien, doen vermoeden dat de druiven van deze wijngaarden niet gebruikt worden voor de productie van een slobberwijntje.
Ik weet niet waar mijn medepelgrims vandaag gebleven zijn, maar het is opmerkelijk rustig. Er is niets dat mij afleidt, en in gedachten verzonken ben ik in Najera voordat ik er erg in heb.
Anders dan in Frankrijk bestaat er bij het lopen van de Camino nauwelijks gevaar te verdwalen. De bewegwijzering is bijna overdadig, en een gids of wandelkaart heb je eigenlijk niet nodig. In Frankrijk wordt bij de bewegwijzering gebruik gemaakt van tekens in alle maten en soorten, maar opmerkelijk is dat in Spanje uitsluitend het officiële logo voorkomt. Het is een erg fraai logo dat alle kenmerken heeft waar een modern beeldmerk aan moet voldoen: het moet eenvoudig zijn, duidelijk, en aan meerdere betekenissen uitdrukking geven.
In het logo van de Camino valt natuurlijk op de eerste plaats de coquille te ontdekken, het symbool van de pelgrim op weg naar Santiago. Maar daarnaast zie ik er ook de naar links (lees: het westen) gerichte pelgrimswegen in die in Santiago samenkomen. Laatst ontdekte ik nog dat in het logo zelfs de pelgrimshoed herkenbaar is, een ronde hoed met een brede iets opstaande rand. Irritant is dat het logo soms in spiegelbeeld wordt gebruikt om richting naar rechts aan te geven.
Dat kan nooit de bedoeling zijn geweest van de Spaanse Jac de Kok, die het mooie logo heeft ontworpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten