Dag 80 Nájera - Santo Domingo de la Calzada 21 km

 

De afgelopen dagen was ik een beetje van de leg. De reden: het lukte mij niet meer mijn foto's op het internet te zetten, wat voorheen een fluitje was van een cent. Als pelgrim heb je weinig zorgen, dus je raakt van zoiets al gauw van de pot. Ik heb van alles geprobeerd: resetten, geheugen opschonen, op diverse plaatsen, waaronder eergisteren de bibliotheek van Logroño, een betere internetverbinding zoeken, maar niets hielp, alle professionele adviezen uit Nederland ten spijt. Uiteindelijk heb ik als oplossing gevonden het programma YouSendit te installeren, waarmee ik de foto's mondjesmaat (2 stuks per keer) bij Ellen krijg. Ook dat gaat niet vlekkeloos: ik moet bij elke zending telkens opnieuw inloggen, en dat is eveneens nodig wanneer het programma rare dingen gaat doen, maar het werkt, en dat is een pak van mijn hart.

Ik hoor mijn criticasters al roepen : hou toch op met dat blog-gedoe, en gebruik gewoon een notitieboekje, zoals pelgrims ( lees: de "echte" pelgrims) dat altijd hebben gedaan. Ik ben het daar volstrekt niet mee eens. Voor mij is het bijhouden van een blog een wezenlijk onderdeel geworden van mijn pelgrimstocht. Het biedt de mogelijkheid mijn ervaringen, herinneringen en emoties te delen met mijn volgers, en het geeft mij een enorme voldoening dat ik zoveel respons krijg, wat ik beslist niet had verwacht. Ook het maken van foto's, wat ik jaren niet meer heb gedaan, doe ik weer met heel veel plezier.

Ik zou bijna vergeten te vertellen dat ik vandaag ook gelopen heb, en wel naar de stad met de kleurrijke naam Santo Domingo de la Calzada. Het landschap onderweg bood weinig verrassingen,en zo liep ik een uur of zes zonder rustpauze op de automatische piloot.
Het gaf een zelfde gevoel als wanneer je in een rustige tijd van het jaar urenlang over de Autoroute du Soleil
rijdt. De laatste kilometers had ik aangenaam gezelschap van een Franstalige Belgische uit de buurt van Banneux. Op de foto die ik maakte van de berm vol veldbloemen is zij te zien.

 In Santo Domingo had ik alle tijd om in de kathedraal een bijzonder fenomeen te bekijken: een ingebouwd kippenhok dat plaats biedt aan een haan en een kip.

 Er ligt natuurlijk een mooi verhaal aan ten grondslag dat ik jullie zal besparen, maar achter dat verhaal zit waarschijnlijk een slimme pastoor die op het lumineuze idee is gekomen om een kippenhok in zijn kerk te bouwen, en daarmee in een klap van zijn kerk een toeristische attractie te maken. Zo is het toch ook met veel bedevaartplaatsen gegaan...

Ik bivakkeer in het comfortabele gastenverblijf bij het 18e eeuwse Cisterciënzer klooster, dat gedeeltelijk ook in gebruik is als pelgrimsherberg. In de eetzaal word ik bediend door trappistinnen uit India. Moeder Overste heeft het hier goed voor elkaar!